در برش فلزات با استفاده از فناوری لیزر انتقال حرارت بالایی وجود دارد. انتقال حرارت باعث ایجاد برش نامرتب و همچنین ایجاد ذوب شدگی در فلز و تاب برداشتن آن می‌شود. برای جلوگیری از این کار از 4 نوع گاز، شامل گاز واکنشی ( اکسیژن و هیدروژن)، گاز بی‌اثر ( آرگون و هلیوم)، گاز خنثی ( نیتروژن – به طور شیمیایی با فلزات واکنش نمی‌دهد) و یا ترکیب گاز‌ها (21%O2+78%N2+ 1%Ar) استفاده می‌شود.
در اکثر موارد از گاز اکسیژن و نیتروژن در برش لیزر استفاده می‌شود. انتخاب نوع گاز وابسته به نوع ماده، ضخامت و کیفیت برش است. نیتروژن بدون واکنش و اکسیژن با واکنش گرمازا در هنگام برش لیزر همراه است. از اینرو برش لیزر با گاز نیتروژن دارای لبهی تمیزتر و سرعت بالاتری است. برای انتخاب نوع گاز سه دلیل عمده در نظر گرفته می‌شود:
- سرعت کارکرد: در برش ورق‌های نازک تر سرعت برش با گاز نیتروژن سه تا چهار برابر گاز اکسیژن است. با افزایش ضخامت سرعت برش در گاز اکسیژن سریع‌تر است.
- نیاز به خدمات پرداخت بعد از برش: در برش با گاز کمکی نیتروژن نیاز به پرداخت کاری لبه نیست.
- هزینه خدمات: هزینه گاز اکسیژن در برش لیزر پایین‌تر است.
مطالب پربازدید
-
جوشکاری نقطه ایبهمن 27, 1400 -
فرآیند خم کاری تیوب های فولادی و آلومینیومیبهمن 27, 1400 -
تولید ابری چیست؟ و چه کسی می تواند از آن بهره مند شود؟بهمن 27, 1400 -
انواع دستگاه های صنعتی برای کارگاهبهمن 27, 1400 -
تفاوت ماشین تراش دستی و دستگاه CNCبهمن 27, 1400
